25 november 2020
Achter de voordeur op 148
In deze serie nemen we een kijkje achter de voordeur van Nieuwkuijkers. We gaan het gesprek aan over wat hen drijft. Wat het wonen in Nieuwkuijk zo aangenaam en bijzonder maakt. Dit keer bellen we aan bij Susan van Dijk op huisnummer 148.
‘’Veel mensen kennen mijn twee broers Piet en Louis maar mij en mijn jongere zusje kennen ze meestal niet’’, vertelt de 36-jarige Susan van Dijk aan de keukentafel in haar woonkamer. Met een kop zwarte koffie in de hand legt ze uit dat ze als oudste dochter van Hein en Adry van Dijk opgroeide tussen de koeien en trekkers op het boerenerf in Nieuwkuijk. Nieuwkuijk is daarom ook echt ‘mijn’ thuis. Als ze aan Nieuwkuijk denkt blikt ze ook terug op haar jeugd; ‘’De Ster was heel belangrijk, lekker feesten in het weekend’’, verder is de Emmamolen, ook voor Susan, kenmerkend voor Nieuwkuijk.
‘’Maar ook saamhorigheid hoort bij Nieuwkuijk. Als ik aan Nieuwkuijk denk, denk ik vooral aan hele fijne dingen.’’
Sinds 2017 woont ze weer in Nieuwkuijk, samen met haar vriend Michel en 3 kinderen. ‘’Ik ben een echte regeltante’’, geeft Susan aan. Dat blijkt ook wel uit de vele hobby’s die ze heeft. ‘’En ik praat graag!’’ vertelt ze, maar dat merkten we al snel tijdens het gesprek. Het verbaast ons dan ook niets dat ze docente is. Ze geeft colleges op de opleiding Applied Geo-information science aan de HAS in ’s-Hertogenbosch. Als sociaal geograaf leidt ze jonge mannen en vrouwen op in thema’s zoals ruimtelijke en stedelijke ontwikkeling.
Susan houdt er van om buiten lekker actief te zijn. Wielrennen, mountainbiken of hardlopen, het maakt Susan niet zoveel uit. Vroeger zat ze op ponyclub De Lucky Boys aan de dijk, maar die bestaat inmiddels helaas niet meer. Als we haar vragen wat het mooiste plekje hier in de buurt is om te wandelen of hardlopen is ze vrij duidelijk. ‘’Dat moet toch wel het rondje door de Zeeg zijn.
‘’Ik houd wel van het weidse landschap en de veranderingen die je door het jaar heen ziet. Genieten van wat er groeit en bloeit.”
Maar er zitten nog meer uren in een dag voor Susan. Ze is ook voorzitter van Buurt Bestuurt Samen Nieuwkuijk. In deze rol wil ze ervoor zorgen dat de leefbaarheid in ons dorp nog beter wordt. Nieuwkuijk nog completer maken door bijvoorbeeld oude tijden te laten herleven. ‘’Ik zou graag de kermis weer als vanouds in ons dorp terug hebben of het Kuijkse carnaval. Het lijkt mij super om dat weer echt op de kaart te kunnen zetten,’’ geeft Susan met passie aan. Ze wil het dorpse gevoel samen kunnen beleven met andere dorpsgenoten. ‘’Ik vind het jammer dat we (ik ook!) voor steeds meer evenementen naar de grotere steden vluchten’’. Als we deze evenementen weer mogelijk kunnen maken is er ruimte om elkaar te ontmoeten en samen dingen te doen.
Wat Nieuwkuijk nou zo fijn maakt om te wonen is dat je volgens Susan hier op elkaar kunt bouwen. ‘’In dit dorp kun je zijn wie je bent. Of je nou langer of pas in Nieuwkuijk woont, buren staan voor je klaar.’’ Dat onbevooroordeelde en die sociale cohesie maakt het voor Susan echt fijn wonen in Nieuwkuijk.
Als de tweede kop koffie bijna leeg is vertelt ze ook nog tussen neus en lippen door dat ze basgitarist is in de Heusdense band ‘Volk’. Met leden uit allerlei kernen van de gemeente maken ze vooral folk en country muziek. Nummers van Johny Cash zoals Folsom Prison Blues of Jolene van Dolly Parton repeteren ze regelmatig. ”We zijn écht van de gezelligheid! We treden ongeveer 6 keer per jaar op, dus daar doen we het niet voor. We doen het meer voor het repeteren.”
Kortom, we hebben kennis gemaakt met een echte Kuijke regeltante. Susan stuurt ons graag op pad naar een volgend huisnummer. Door de strengere maatregelen vanwege corona kunnen we op dit moment helaas niet langs.